Ο φετινός χειμώνας είναι πολύ παράξενος από πολλές απόψεις. Ίσως είναι ένας χειμώνας μιας δεύτερης ενηλικίωσης, μιας συνειδητοποίησης από τους περισσότερους ότι τίποτα δε θα είναι εύκολο πια. Λέω και ξαναλέω πως μόνο με αλληλεγγύη θα επιβιώσουμε, αλλά μιας και δε βλέπω και καμία δραματική αλλαγή στη συμπεριφορά των γύρω μου, προσπαθώ να ατσαλώσω και το εσωτερικό μου, να με θωρακίσω. Όχι πως θα καταφέρω τίποτα, ποτέ μου δε μπόρεσα να κόψω αυτές τις λεπτές κλωστές, ποτέ μου δε μπόρεσα να αποστασιοποιηθώ από προβλήματα και βάρη που δεν ήταν δικά μου, ποτέ μου δεν έπαψα να είμαι αυτός που θα λύσει το πρόβλημα, όχι για να ακούσω κάποιο μπράβο, αλλά γιατί όλα τα προβλήματα τα έκανα δικά μου.
Στο πλαίσιο λοιπόν αυτής της δεύτερης, της μεγάλης, της σοβαρής ενηλικίωσης εμφανίστηκε φυσιολογικά νομίζω μια τάση για ενδοσκόπηση, που σήμαινε αυτόματα μια στροφή στα μέσα μου, εσωστρέφια δηλαδή, μοναξιά και συζήτηση με τον αντιπαθητικό εαυτό μου, ποτέ δε μπόρεσα να με συμπαθήσω, συνήθως απλά με ανέχομαι, και κάποιες ελάχιστες φορές μου έχω πει κάποια μπράβο κι αυτά με μισή καρδιά, τυπικά..
Η αλήθεια είναι πως αυτή η νέα τάση της μόδας στο σπίτι μου (ζω μόνος με τη γάτα μου), συνοδεύεται με έλλειψη χρημάτων, τη γενική κατύφια των καιρών, αλλά και των κύκλων που με έχουν δεχτεί στους κόλπους τους ( εννοώ τους φίλους μου, αλλά μ'αρέσει να δημιουργώ σενάρια συνομωσίας). Απογοητεύω κάποιους ανθρώπους νομίζω με αυτή μου τη στροφή, στεναχωρώ κάποιους άλλους, αλλά η αλήθεια είναι πως δε βρίσκω κάποιον άλλο τρόπο πάλης.
Τίποτα και κανείς δεν είναι καλά και δε θα μπορούσα να λείπω από αυτό τον κανόνα, εδώ σε καταστάσεις γενικής αλλά και προσωπικής ευφορίας πάντα έβρισκα ένα λόγω για να με ταλαιπωρώ, τώρα που όλα είναι χάλια δε θα το ζήσω όπως του αρμόζει; Εσωστρέφια λοιπόν και δεν είμαι καλά, καθόλου καλά, αλλά ποτέ το καλά δε το θεώρησα προυπόθεση για κάτι..ακόμα μια φορά θα αντέξω..Διαφορετικά, προτιμώ τα στριφτά τσιγάρα και τα θερμά κλίματα...
Αυτός ο ευαίσθητος παραπονιάρης - που όμως είναι και μαλάκας - στο καθρέφτη είσαι εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην μένεις σπίτι ρε και μεις που βγαίνουμε δεν τα πετάμε στα μπουζούκια,υπάρχουν και οι πλατείες ή μάλλον τώρα που έχει κρύο τα φιλικά σπίτια με ναργιλέ και το στέκι με μπίρα από το περίπτερο.Και εκεί είναι η αλληλεγγύη.
Αλλά από την άλλη αυτό που περνάς είναι καθαρά ψυχολογικό και σε καταλαβαίνω. Όμως πρόσεχε γιατί ΟΛΟΙ ρωτάνε που είναι το ανδροειδές.