Η καλύτερη στιγμή αυτής της ταινίας την οποία παρακολούθησα χτες στον κινηματογράφο. Χμ, αν το ξανασκεφτώ η καλύτερη στιγμή ήταν το ανέκδοτο με τον παιδεραστή, αλλά από όλη την αίθουσα γελάσαμε μόνο 2-3 οπότε μη καρφώνομαι. Οκ, μια ακόμα ταινία για ανθρώπινες σχέσεις, μια ακόμη ταινία που έρχεται να μας καταδείξει ότι οι επιλογές μας είναι συνήθως λάθος και το διαπιστώνουμε όταν αρχίσει η τριβή με την καθημερινότητα. Oι έρωτες παίρνουν πούλους. Για αυτό και το ηλίθιο σύνθημα που έχει γεμίσει τους τοίχους όλων των μεγάλων(ίσως και μικρών) πόλεων της Ελλάδας αλλά και αυτούς του fb.
Δε θα το έβαζα στην εξίσωση αλλά είχα μια ενδιαφέρουσα κουβέντα το πρωί με φίλο blogger που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του, οπότε απλά θα συνεχίσω να παραληρώ χωρίς να του δώσω καθόλου δημόσια credits , ιδιωτικά ξέρω ότι τρελαίνεται για γλυκόριζες, ή δαμάσκηνα, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, οπότε κάτι θα βρω να του στείλω. Παραξενο παλικάρι. Άκου γλυκόριζες.
Δυστυχώς όταν η ρουτίνα μπαίνει στην εξίσωση, το Σάββατο γίνεται Όαση για την αγάπη μιας και υπάρχει και λίγος ελεύθερος χρόνος και για αυτή. Τώρα όμως θυμήθηκα αυτό!
Έτσι γίνεται στο μυαλό μου. αν δε προσέξω και χαθώ μέσα του, μου παίρνει πάρα πολύ ώρα να βρω την έξοδο. Ίσως επειδή έχω ακόμα ελεύθερο χρόνο και την πολυτέλεια να χάνομαι. Γαμημένε καπιταλισμέ, τρομοκρατία των ρολογιών, σκυλιά του Συστήματος ξυπνητήρια, και άτιμοι Ελβετοί με τις σοκολάτες και τα ρολόγια και ταλεφτά σας. Τα είπα λίγο και ξαλάφρωσα.
Επιστροφή Μαρς (ενόψει παρελάσεων 28ης) στην ταινία. Δεν μου προσέφερε τίποτα που δεν ήξερα, και δεν κέρδισα σε τίποτα σαν άνθρωπος πέρα από δύο πολύ καλές ερμηνείες. Ένιωσα κάποιες στιγμές να με κοπανάει άσχημα στο πάτωμα (όταν το sex είναι ή γίνεται βαρετό, δε το σώζεις με τίποτα το πράγμα), και να πονάω. Και δε ξέρεις αν πρέπει να πονέσεις γιατί ο έρωτας έφυγε ή γιατί δεν υπήρξε εξ'αρχής ή όπως λέει και η γλυκιά πρωταγωνίστρια :"Πως μπορείς να εμπιστευτείς τα συναισθήματα σου όταν αυτά εξαφανίζονται;"
Overall, ένα γλυκό κλισέ από αυτά που αυξάνουν κατακόρυφα την πώληση χαρτομάντηλων, αλλά και από αυτά που δείχνουν πως το αμερικάνικο ανεξάρτητο σινεμά πρέπει ακόμα και στην κάμψη του να συνεχίσει να υπάρχει.
Τέλος, αν θέλετε να δείτε μια ωραία ιστορία αγάπης χωρίς κλισέ δείτε αυτό..και άν θέλετε να δειτε pure sex δείτε τα στιγμιότυπα του Utd-City 1-6 :) . Αυτά!
ps: Μωρή σκρόφα τι σου φταιγε το παλικάρι(μετά από αίτημα της Π.Σ.Σ.Α.Ε(Πανελλήνια συνομοσπονδία στρέιτ αρσενικών Ελλάδος) ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου