Ματριόσκα

Η Παρθενική συνέντευξη που πήρα... Ελ Ρόι και Ματριόσκα..

11 ιστορίες, 11 φωτογραφίες και 8 μουσικές συνθέσεις χτίζουν το σκηνικό για να ανοιχτεί η Ματριόσκα (και όχι Μπαμπούσκα), ένα πολύ όμορφο πολυσυλλεκτικό έργο που κυκλοφορεί από τις Βορειοδυτικές Εκδόσεις και τολμώ να πω πως ξεφεύγει από τα ελληνικά δεδομένα.

Κείμενα, φωτογραφίες και μουσική συνεργάζονται για να μας κάνουν να φτάσουμε βαθιά, στις ψυχές μας, στους άλλους, αντιήρωες του σήμερα, φτωχοδιάβολοι αυτού του κόσμου, ζουν στα σύνορα αυτού του σκληρού κόσμου, με τον άλλον, με την ελπίδα.. στις γκρίζες γραμμές που τα πράγματα είναι ρευστά, ο χρόνος κυλάει διαφορετικά και όλα έχουν άλλη αξία...

Ο Ελ Ρόι, συντονιστής αυτού του έργου και συγγραφέας άλλων δύο θα μιλήσει για αυτό το δημιούργημα στις παρακάτω γραμμές..

"Σε αυτούς τους φλεγόμενους ανθρώπους που ονειρεύονται....ζωή", στους αντιήρωες του σήμερα, στους ήρωες του αύριο, και πως θα είναι αυτό το αύριο;

Είναι συνηθισμένο, νομίζω, στην ιστορία κάποιοι από τους αντιήρωες του σήμερα να δημιουργούν τον κόσμο που θέλουν μέσα στον κόσμο που θέλουν να ξεπεράσουν, γινόμενοι έτσι οι ήρωες του αύριο. Και αυτοί με τη σειρά τους θα ξεπέσουν για να τους διαδεχθεί η επόμενη σειρά αντιηρώων. Ας ελπίσουμε, λοιπόν, σε ένα αύριο, λίγο καλύτερο από το σήμερα, έστω και μισό βήμα πιο κοντά στην Ουτοπία κι ας έχει βαδίσει αυτή δύο βήματα μακρύτερα. Αυτό, άλλωστε, δεν είναι και η πρόοδος των πολιτισμών;

Γιατί μας δίνουν έμπνευση οι "καταραμένοι";

Γιατί έρχονται από εκεί που δεν έχουμε πάει ποτέ κουβαλώντας ιστορίες παράξενες. Αυτοί οι “καταραμένοι”. Οι σύγχρονοι αρκουδιάρηδες!

Πως νιώθεις που σαν Ελ Ρόι, ήσουν το μπουκάλι για να ταξιδέψουν τα μηνύματα αυτών των ανθρώπων και να διαβαστούν; Πως νιώθει ένα μπουκάλι; Και τι γίνεται στην περίπτωση που το μήνυμα είναι γραμμένο ανεξίτηλα (με αίμα) πανω στο μπουκάλι; Στις δικές σου ιστορίες δηλαδη....

Νιώθω να μου φεύγει ένα βάρος. Σαν τον Σίσυφο που κουβαλά τον βράχο μέχρι την κορυφή του βουνού και μετά τον βλέπει να πέφτει από την άλλη, με ορμή, ξανά στην κοιλάδα.

11 ιστορίες 11 φωτογραφίες, και η μουσική...είναι εύκολο να δέσει τόσο αρμονικά κάτι τέτοιο, και πώς είναι να το συντονίζεις;

Εύκολο δεν μου φάνηκε, σίγουρα. Μπορώ να δηλώσω ότι είμαι περισσότερο περήφανος για τη διαδικασία παραγωγής του έργου από ότι για το έργο καθεαυτό: 13 άνθρωποι από 6 διαφορετικές πόλεις και 2 χώρες, μερικοί από τους οποίους είναι άγνωστοι μεταξύ τους, συνεργάστηκαν δημιουργώντας κάτι πολυσυλλεκτικό και, θέλω να πιστεύω, αρμονικό. Για το περιεχόμενο δεν είμαι ο κατάλληλος να εκφράσω γνώμη. Ας το κάνει, καλύτερα, ο αναγνώστης/ακροατής/θεατής που θα έρθει σε επαφή με τη Ματριόσκα.

Γιατί Ματριόσκα;

Διότι η φύση του έργου με τα πολλά επίπεδα (κείμενο, μουσική & φωτογραφία) εκφράζεται πολύ καλά μέσα από αυτή την αινιγματική παραδοσιακή ρώσικη κούκλα. Επίσης διότι πιστεύουμε ότι το τελευταίο κομμάτι, το “καταραμένο” μικρό -ο αντιήρωας-, δεν μας έχει αποκαλύψει όλα του τα μυστικά.

Πόσες Ματριόσκες πρέπει να ανοίξουμε; Πόσο βαθιά πρέπει να φτάσουμε για να "βρούμε" κάτι αληθινό;

Τόσο βαθιά ώστε οι ρίζες μας να είναι αρκετά δυνατές να κρατήσουν περήφανα κλαριά. Και όσο ψηλότερα θέλουμε να φτάσουμε τόσο βαθύτερα οι ρίζες πρέπει να απλωθούν - τόσες περισσότερες ξύλινες κούκλες πρέπει να ανοίξουμε. Ας ελπίσουμε ότι το “αληθινό” δε θα έρθει ποτέ, γιατί η ίδια η αναζήτηση - ο καταδικασμένος εξ αρχής αγώνας - είναι η επανάσταση.

Θα νικήσουμε;

Δε θα χάσουμε πάντως. Κι αυτό γιατί δεν πιστεύω ότι, δυστυχώς ή ευτυχώς, το παιχνίδι κάποτε θα τελειώσει.

Το βιβλίο "Ματριόσκα" κυκλοφορεί από τις Βορειοδυτικές Εκδόσεις σε έντυπη μορφή αλλά και σε e--book, δωρεάν με άδεια creative commons.