Και μια μέρα..

Έτσι, μια μέρα, πέρασε στην αιωνιότητα..και σε κάνει να σκέφτεσαι πως οι μπάτσοι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δολοφονούν όλα τα καλά που έχει αυτός ο τόπος..Την παιδεία, την ιστορία, το παρόν, το παρελθόν, το μέλλον μας...Και όχι τίποτα άλλο ρε γαμώτο, περίμενα πως και πως να δω την πρώτη "λαική"(έ νίκο;) ταινία του. Αλλά τι να κάνεις; Και να θες λίγο να απομονωθείς στην κοσμάρα σου, να μη γράψεις, να σε φάει η κατάθλιψη ρε αδερφέ, δε πρόκειται να σε αφήσει κανένας..πάντα κάτι γίνεται, σ'αυτόν τον τόπο το βλακόστρωτο...
Άντε επιτέλους θα πάω σε κείνο το καφενείο στην Άμφισσα, σε κείνο που γυρίστηκε ο Θίασος σε κείνο που εκείνη μου έλεγε πως θα μπω μόνο όταν μπορώ να το νιώσω..καιρός μου..Θα λείψεις σ'αυτή τη γελοία χώρα, με τα σκυφτά ανθρωπάκια-υπηκόους, που σε κοιτάνε στην τσέπη και όχι στα μάτια..θα λείψεις..