Της επανάστασης

Κι ήθελε να της πει για το "συμπυκνωμένο πολιτικό χρόνο" και για την "ιστορική συγκυρία" στην οποία ζούσαν.
Κι ήθελε ακόμα να καταπιεί τα χιλιόμετρα μόνο και μόνο για να τα φτύσει στα πόδια της. "Τίποτα δεν είναι", να της πει.
Κι ήθελε κι ήθελε κι ήθελε... 
Και όσο αυτός μιλούσε, εκείνη τα μάζεψε ένα ένα τα χιλιόμετρα, τα φύσηξε στον άνεμο και χώθηκε στην αγκαλιά του. "Αυτό είναι τα πάντα", του είπε.

Γιατί, ξέρεις τι λένε για τους αληθινούς επαναστάτες, ε; Ότι είχαν να πουν, το έκαναν.


KaPa/Λάμδα